Stanowisko SFP - Wyrok Sądu Apelacyjnego z 1 marca 2012 r.

 

Stowarzyszenie Filmowców Polskich przyjmuje z brakiem zrozumienia stanowisko Sądu Apelacyjnego w Warszawie wyrażone w wyroku z dnia 1 marca 2012 r., uznając ten wyrok za nieuzasadniony. Orzeczenie to dotyczyło porozumienia zawartego pomiędzy Stowarzyszeniem Filmowców Polskich a Stowarzyszeniem Autorów ZAiKS w 2003 roku, którego celem było zapewnienie należytego poboru i repartycji wynagrodzeń dla współtwórców utworów audiowizualnych reprezentowanych przez obie organizacje z tytułu reprodukowania utworów audiowizualnych na nośnikach przeznaczonych do własnego użytku osobistego. Porozumienie zawarto w interesie użytkowników w celu wyłączenia ewentualnych wątpliwości co do zakresu reprezentacji przez oba stowarzyszenia. Jednocześnie  porozumienie to doprowadziło do znacznego obniżenia wynagrodzeń, które zobowiązani byli płacić użytkownicy. Pomijając inne argumenty natury prawnej należy też zauważyć, że nowelizacja ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych uchwalona w 2010 roku wyraźnie uznaje zawieranie tego rodzaju porozumień za pożądane dla potrzeb prawidłowego sprawowania zbiorowego zarządu prawami autorskimi. Trudno w tej sytuacji zaakceptować stanowisko Sądu Apelacyjnego o niedozwolonym charakterze przedmiotowego porozumienia. Stowarzyszenie Filmowców Polskich zamierza złożyć skargę kasacyjną do Sądu Najwyższego od wyroku Sądu Apelacyjnego w Warszawie z dnia 1 marca 2012 r.

-----

8 lipca 2011 r. Sąd Okręgowy Sąd Ochrony Konkurencji i Konsumentów oddalił odwołanie SFP od decyzji Prezesa Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów z 29 sierpnia 2008 roku.

W decyzji tej Prezes UOKiK uznał, że porozumienie z 29 grudnia 2003 roku zawarte pomiędzy SFP a Stowarzyszeniem ZAiKS, dotyczące ustalenia jednolitych stawek wynagrodzeń autorskich z tytułu sprzedaży utworów audiowizualnych na nośnikach, ogranicza konkurencję na krajowych rynkach. Stanowisko SFP w odniesieniu do powyższej decyzji Prezesa UOKiK nie uległo zmianie. Według SFP decyzja oparta została na błędnych ustaleniach faktycznych i prawnych.

. W decyzji tej Prezes UOKiK uznał, że porozumienie z 29 grudnia 2003 roku zawarte pomiędzy SFP a Stowarzyszeniem ZAiKS, dotyczące ustalenia jednolitych stawek wynagrodzeń autorskich z tytułu sprzedaży utworów audiowizualnych na nośnikach, ogranicza konkurencję na krajowych rynkach. Stanowisko SFP w odniesieniu do powyższej decyzji Prezesa UOKiK nie uległo zmianie. Według SFP decyzja oparta została na błędnych ustaleniach faktycznych i prawnych.

 

Na mocy porozumienia z 29 grudnia 2003 roku SFP i Stowarzyszenie ZAiKS ustaliły zasady podziału pomiędzy współautorów utworu audiowizualnego 8% stawki z zatwierdzonej tabeli wynagrodzeń autorskich ZAiKSu. Faktycznie spowodowało to, że koszty ponoszone przez wydawców nośników z utworami audiowizualnymi nie tylko nie wzrosły, ale wręcz zmalały. Tymczasem, jeżeli decyzja Prezesa UOKiK zostanie utrzymana w mocy, Stowarzyszenie ZAiKS i SFP będą zmuszone wrócić do punktu wyjścia, tj. Stowarzyszenie ZAiKS stosować będzie 8% stawkę, a SFP będzie zmuszone wystąpić o swoją stawkę w odpowiedniej proporcji. W rezultacie doprowadzi to niewątpliwie do wzrostu, a nie do obniżki cen nośników z utworami audiowizualnymi.

 

Równocześnie SFP przypomina, że zawarcie powyższego porozumienia było wynikiem nacisków ze strony wydawców nośników z utworami audiowizualnymi, którzy chcieli w ten sposób określić górny pułap swoich obciążeń wobec SFP i Stowarzyszenia ZAiKS. Następnie wszczęcie postępowania antymonopolowego na wniosek tych właśnie wydawców świadczy jedynie o jego wykorzystaniu do realizacji wyłącznie indywidualnego interesu wydawców prasy, czyli do wstrzymywania rozliczeń wynagrodzeń autorskich z tytułu dołączania nośników z utworami audiowizualnymi do dzienników i czasopism.

 

Wyrok nie jest prawomocny, SFP będzie wnosiło apelację.